کاش می‌شد تمام آدم‌های غمگین و
تنهای جهان را در آغوش کشید،
برایشان چای ریخت،
کنارشان نشست و با چند کلام ساده،
به لحظاتشان رنگ آرامش پاشید
و حالشان را خوب کرد.
کاش می‌شد این را قاطعانه و آرام
در گوش تمام آدم ها گفت؛ که غم و اندوه، رفتنی است
و روزهای خوب در راه اند،
که حال همه‌مان خوب خواهد شد...
#نرگس_صرافیان_طوفان
- ۹۸/۱۰/۳۰